Miody
Miód wielokwiatowy Ziemi Tłuszczańskiej
Tradycja wytwarzania miodu wielokwiatowego Ziemi Tłuszczańskiej sięga XVI wieku, co potwierdza zapis w Lustracji Województwa Mazowieckiego z 1565 r., o ilości miar miodu, jakie dostarczały okoliczne wsie oraz miasto Tłuszcz. W XIX-wiecznych pamiętnikach ziemian zamieszkujących okolicę, podana została informacja o dużych pasiekach znajdujących się przy dworach, liczących do 100 rodzin pszczelich.
więcej o: Miód wielokwiatowy Ziemi TłuszczańskiejMiód wielokwiatowy łąkowy z Kornicy
Gmina Stara Kornica położona jest w najbardziej na wschód wysuniętej części Mazowsza, w powiecie łosickim. Tereny te porastają łąki trwałe, wypełnione wielogatunkowymi zbiorowiskami. W składzie florystycznym runi dominują trawy, wyjątek stanowią jedynie łąki ziołowe. W zależności od udziału w runi ziół i roślin motylkowych na terenie gminy Stara Kornica wyróżnia się łąki rajgrasowe, wyczyńcowe, wiechlinowe i ziołowe. Każda z wymienionych łąk różni się szatą roślinną – czyli ilościowym udziałem poszczególnych gatunków w runi i wydajnością – czyli wytworzonym plonem runi.
więcej o: Miód wielokwiatowy łąkowy z KornicyMiody mariańskie
„Tereny gminy Puszcza Mariańska należą do najpiękniejszych miejsc na Mazowszu. To kraina sosnowych lasów, morenowych wzgórz i krajobrazu wód pradolinowych, o niezwykłych walorach krajobrazowych. (…) Bogata w starodrzewia sosnowe, dębowe (…) puszcza sprawiła, że okoliczna ludność zajęła się bartnictwem” (B. Matusiak, „Wędrówki po Gminie Puszcza Mariańska”).
więcej o: Miody mariańskieMiody z Grębkowa
Produkcją miodu dla celów konsumpcji człowiek zajmował się od dawna. „Pszczoła miód znosząca, największego podziwienia pomiędzy owadami godna, zdwana już baczność ludzi na siebie ściągała” („Nowe udoskonalone pszczelnictwo księdza plebana Dzierżona”, N. Piekary).
więcej o: Miody z GrębkowaMiód kurpiowski
Tradycje pszczelarstwa na Kurpiach Zielonych i Kurpiach Białych sięgają XV wieku. Dobrze znane i udokumentowane są kultywowane przez pszczelarzy – spadkobierców bartników. Miody kurpiowskie docierały na dwory królewskie i książęce, a także do klasztorów i dworów magnackich. Przednia jakość tych miodów była przyczyną nadawania kurpiowskim bartnikom przywilejów, a miód i jego pozyskiwanie chronione były regaliami – królewskimi certyfikatami.
więcej o: Miód kurpiowskiMiód nadbużański
We wszystkich kulturach świata miód uważano za lekarstwo ciała i duszy. Sprawdziło się więc życzenie Hipokratesa „by pokarm był lekiem, a lek pokarmem”.
więcej o: Miód nadbużański